Güzel ülkem… Tarih farklı boyutu ile tekerrür ediyor ama bu kez kendi içimizden kaynaklı… Geçmişte ülkemize saldıran düşmanlarla mücadele verdik ve Cumhuriyeti kurduk. Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarının önderliğinde, askerlerimiz, ordumuzla, milletimizle tek yürek olarak bu mücadeleyi verdik ve kazandık. Bizler onların torunlarıyız…
Peki bugün?
O yokluktan kurulan her şeyin yıkıldığını, milli değerlerin, ahlaki değerlerin hatta dini değerlerin yok olduğunu, tahrip edildiğini ve yara aldığını görüyoruz. Ülkem yine her cephede savaşıyor, milletim yorgun, öfkeli, şaşkın, üzgün, kalbi kırık ve daha birçok duyguyu aynı anda ve neredeyse her saniye yaşıyor. Savaş verdiğimiz cepheler ise ne acıdır ki bu ülkenin kendi açtığı cepheler ve yine kendine karşı…
Ekonomik Cephe , Eğitim Cephesi , Adalet Cephesi, Sosyolojik Cephe, Sağlık Cephesi, Psikolojik Cephe, Ahlaki Cephe, İnsanlık Cephesi ve daha bir sürü cepheler… Her gün bir yenisi açılıyor bu cephelerin. Bu cepheler daha da derinleşiyor ve kayıplar çok fazla… Her güne daha kötü tablo ile uyanan ülkem; düşmana gerek yok ki seni yaralamak için, kendi içinde tüm hastalıklar, yaralar, acılar… Tedavisi ve şifası yine sensin. Uyan ülkem, ses ver, arşa çıksın tüm seslerin, Cumhuriyet senden güç alıyor Ey Milletim! Sensin en temelde her şeyin kaynağı, fark et artık, harekete geç, umudunu yitirme sakın.
Diğer yazılarımda bahsettiğim ‘Canavarlar’, ‘Duman Adamlar’ korkutmasın seni!… Sen ne büyük cephelerin ne büyük yaraların galibisin; hatırla bunu. Ayağa kalk, sahip çık, ses ver, hakkını savun, insanlık ve vicdan, merhamet ve sevgi senin en güçlü yanların olsun. Üstesinden gelirsin ülkem, ‘Birlik’ olursan eğer…
Topla, tüfekle, süngü ile değil bu kez. Bu cephelerde; kalbin ve aklın silahın olsun! Aydınlık ve ışık senin rehberin olsun! Gücünü milletten alan bu Cumhuriyeti hatırla her zaman, nasıl kurulduğunu, ne fedakârlıklarla kurulduğunu düşün…
Sor, sorgula, araştır, öğren, fark et, durma, sessiz kalma hele ki bu kadar her şeyi rahatlıkla öğrenebildiğin teknoloji çağında!… Sahip çık değerlerine, sahip çık kadınlarına, sahip çık işçine, sahip çık emekline, sahip çık kimsesizlere, sahip çık bebeklere ve çocuklara, sahip çık hayvanlara, sahip çık doğaya ve tüm canlılara, sahip çık adalete, sahip çık eğitime, sahip çık insanlığa, sahip çık ÜLKENE!…
Daha fazla kayıp vermeden, yara almadan ve geç kalmadan UYAN!
UNUTMA, UNUTTURMA ve NORMALLEŞTİRME…
