Her gün teknolojik gelişmeleri izliyoruz. Biraz ürkütücü, biraz heyecan verici. Henüz gökyüzünde uçan arabaları görmedik; kendi adıma görmek de istemem doğrusu. Bunları düşünürken yaslandım bir ağaca. Ama bu, sıradan bir ağaç değil… Geniş gövdesi, narin dalları ve zarif, uzun yapraklarıyla bir salkım söğüt.
Öyle heybetlidir ki ilk bakışta dikkatinizi çeker. Küçük kuşlara yuva, yolculara mola yeridir. Yapraklarının arasından süzülen güneş ışıkları yüzüme vururken, aklıma insanlar ve hayatımızda bıraktıkları izler geliyor. Karakterimiz üzerinde ne kadar etkileri olmuştur? Bazen fark ederiz ki başkalarının izleri bize de sirayet etmiştir, hoşumuza gitmese de.
Kendimizi hatırlayalım, tüm değerlerimizi yeniden gözden geçirelim. Bir tabloya
uzaktan bakınca, ancak o zaman bütün detayları daha net görebiliriz.
Düşüncelerime eşlik eden söğüt ağacıyla vedalaşıp yoluma devam ediyorum.
Hoşça kalın.
